Urodził się 08 lipca 1922 r. we wsi Palikówka pow. Rzeszów. Od 1928 r uczęszczał do Szkoły Podstawowej. w Palikówce, a następnie do Szkoły Powszechnej im. A. Mickiewicza w Rzeszowie, którą ukończył w 1935 r.. W latach 1935-1939 uczęszczał do Pierwszego Gimnazjum i Liceum im. ks. St. Konarskiego. Edukację tą przerwała wojna.
W okresie okupacji przebywał w Palikówce, pracując na roli i samodzielnie realizując materiał nauczania z zakresu liceum ogólnokształcącego. W lutym 1945 r. zdał eksternistycznie egzamin dojrzałości w Pierwszym Państwowym Gimnazjum i Liceum im. ks. St. Konarskiego w Rzeszowie. W maju 1945 r. rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym w Krakowie, a od września 1945 studiuje w Politechnice Śląskiej w Gliwicach. W 1950 r. uzyskał na Wydziale Mechanicznym Politechniki Śląskiej dyplom mgr inż. mechanika. W latach 1948-1950 r. studiując pracuje jednocześnie jako młodszy asystent w Katedrze Pomiarów Maszyn Cieplnych Politechniki Śląskiej.
Po ukończeniu studiów, w latach 1950-1953, pracuje na stanowisku asystenta, następnie w latach 1953-1965 starszego asystenta, a od 1965-1970 adiunkta.
W 1961 r otwiera przewód doktorski na temat „Dynamika procesu regulacji temperatury w salach widowiskowych i audytoryjnych” pod kierunkiem prof. dr inż. Jana Szarguta. Po jego obronie w 1965 r. uzyskuje stopień doktora nauk technicznych.
W latach 1950-1958 pracuje dodatkowo w Biurze Projektów Przemysłu Hutniczego „Biprohut” w charakterze starszego projektanta, a w latach 1958-1963 w Biurze Projektów Kopalnictwa Surowców Chemicznych „Biprokop” jako główny projektant. W latach 1969-1971 pełni funkcję Prodziekana Wydziału Mechaniczno-Energetycznego Politechniki Śląskiej.
Od 01.07.1970 r. pracuje na stanowisku docenta w Katedrze Kotłów i Maszyn Cieplnych na Wydziale Mechanicznym-Energetycznym, a następnie w Zakładzie Miernictwa i Automatyki Procesów Energetycznych Instytutu Maszyn i Urządzeń Energetycznych. W latach 1980-1991 zostaje powołany na stanowisko kierownika w/w Zakładu.
W czasie swej długoletniej pracy w Politechnice Śląskiej przyczynił się do budowy i rozwoju bazy laboratoryjnej oraz do usprawnienia procesu dydaktycznego. Brał udział w projektowaniu, organizowaniu i budowie laboratoriów Zakładu Miernictwa i Automatyki Procesów Energetycznych. W pracy dał się poznać jako wzorowy dydaktyk i wychowawca młodzieży zwracający uwagę nie tylko na kształcenie umysłu, lecz również charakterów studentów. Swoją pracowitością i rzetelnością dawał młodzieży przykład właściwego stosunku do pracy i nauki.
Był autorem licznych prac naukowo-badawczych, recenzentem i promotorem prac doktorskich i dyplomowych.
Stanisław Kopeć wielokrotnie udowodnił, że potrafi rozwiązywać trudne zadania naukowe wymagające nie tylko znajomości przedmiotu i opanowania teorii, lecz również logicznego rozumowania i wyciągania właściwych wniosków.
W uznaniu zasług został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Zasłużonego dla Politechniki Śląskiej, Złotą Odznaką Zasłużonego w Rozwoju woj. katowickiego, Zespołową Nagrodą Ministra III stopnia za badania naukowe oraz licznymi Nagrodami Rektora Politechniki Śląskiej.
W latach 1969-1977 był Przewodniczącym RO ZNP.
Od roku 1991 przebywał na emeryturze.
Zmarł 14 października 2011 r.